Door Anne Oosterbaan
Vandaag is het de Dag van de Cliëntondersteuner. Dat zette me aan het denken: wat maakt onafhankelijke cliëntondersteuning nou zo waardevol? Ik denk dat het begint bij iets op het eerste gezicht eenvoudigs: écht luisteren.
Ik ben opgegroeid in de Filippijnen en Guinee-Bissau, plekken waar ik al jong leerde hoe verschillend mensen kunnen zijn. Dat zag ik in hoe ze leefden, wat ze deden en hoe ze met elkaar omgingen. Die ervaring heeft me gevormd. Ze leerde me hoe belangrijk het is dat iedereen zich gezien en gehoord voelt.
Dat zie ik nu terug in hoe ik werk, maar ook in mijn privéleven. Ik ben altijd bezig met dat mensen zich goed voelen, gehoord worden en een stem hebben. Of het nu in groepen is of in persoonlijke gesprekken. Want om elkaar echt te begrijpen, begint alles bij luisteren.
Een plek waar dat goed zichtbaar wordt, is bij onafhankelijke cliëntondersteuning (OCO). In de opdrachten die ik voor gemeenten doe, help ik om te kijken wat er goed gaat en waar het beter kan. Wat me daarbij opvalt, is dat veel mensen – zowel inwoners als professionals – nog niet precies weten wat OCO kan betekenen. Daardoor wordt het niet altijd volledig benut en ervaren mensen niet altijd het verschil dat het kan maken.
Bij OCO gaat het er vooral om dat iemand naast je staat, onafhankelijk is en echt luistert. Het gaat niet om regels of systemen.
Juist die aanwezigheid en aandacht geven inwoners de ruimte om hun verhaal te doen en zelf keuzes te maken, ook al is het contact soms maar kort.
In gesprekken met inwoners en professionals hoor ik vaak dat die ene persoon die echt luistert, het verschil maakt. Dat raakt me iedere keer weer.
Het gaat niet alleen over toegang tot zorg of ondersteuning, maar ook over het gevoel dat je eigen keuzes ertoe doen. Dat iemand je hoort. En dus dat iemand luistert. Juist daarom verdient onafhankelijke cliëntondersteuning aandacht: vandaag, morgen en elke dag.